Op 9 en 10 april werd ik gevraagd of ik wilde invallen bij het programma Zandvoort op Zaterdag bij Rob harms omdat Albert Jan Vos nog steeds op vakantie was. Onderdeel van dit programma is een gedicht. De week er voor had ik een oud Zandvoorts gedicht bewerkt en op 6 april krijg ik in de nacht, toen ik filmbewerkingen aan het doen was vanwege mijn andere hobby, zie www.cinepro.nl, ineens de kriebels en heb ik zelf een gedicht geschreven, gebaseerd op de recente ontwikkelingen in de duinen met betrekking tot de herten.
De jager en het hert
Hij was zo mooi met een geweldig volgroeid gewei
dartelend in de duinen als een lammetje in de wei
jarenlang heeft hij in de duinen kunnen overleven
nu, als hij mensen ziet wordt hij bang en gaat beven
De mens in al zijn grootsheid maakt hem heel erg klein
want die veroorzaken angst, droefenis en vooral veel pijn
wat heeft hij toch gedaan dat de mensen zich tegen hem keren
en al zijn hertenvrienden keer op keer ernstig bezeren
hij kan het zich nog herinneren, van talloze jaren geleden
de tijd was blijkbaar anders en niet meer zoals het heden
ze waren gelukkig, met de hertenfamilie en geen geweren
drinkend van het water in de duinen met zijn vele meren
De mensen zeggen nu: jullie zijn met zijn veels te velen
de duinen waarop jullie grazen zijn te klein om alles te delen
in de winter trekken jullie er op uit naar het centrum van Zandvoort
waar een berg voedsel, met af en toe een viooltje, aan de horizon gloort
De jager lost weer een schot en er volgt een doffe plof
Nee het is geen Duitser, die heette alleen in de vorige eeuw nog een mof
wederom een hert geveld voor de voedselbank in het land
zijn kadaver wordt snel verwijdert voordat het afsterft in het mulle zand
Amsterdam heeft voor de beslissing om te jagen een flinke vinger in de pap
de eerste hongerigen nemen van de malse hertenbout inmiddels een flinke hap
Politiek uitstel heeft dit leed voor het dier alsook de mens veroorzaakt
en heeft het beeld van de Zandvoortse duinen met gelukkige herten kapotgemaakt
Wee de politici die beslissingen steeds maar voor zich uit schoven
Nu is het lente en geldt voor de herten inmiddels de bevallingsverloven
Was er eerder ingegrepen door de mens in de hertenstand
dan was de rust voor lange tijd allang teruggekeerd in het Hertenland
(c) Cor Draijer, 6 april 2016
Recent Comments